Podzemni grad Karađorđevića u Malom Zvorniku je kulturno-istorijski spomenik, izgrađen u steni, po nalogu Kralja Aleksandra I Karađorđevića, kao tajno komando mesto Kraljevine Jugoslavije. Gradnja je počela 1930. godine a prekinuta je četiri godine kasnije, nakon atentata u Marseju. Sam podzemni grad su kopali i betonirali zatvornici iz čitave Kraljevine Jugoslavije, koji su isključivo dovođeni noću, sa povezima na očima tako da nisu znali ni gde dolaze a ni šta grade.

Podzemni grad se prostire na površini od 5000 m², gde je za turiste osposobljeno 3000 m². Grad sačinjava 75 prostorija (kraljev apartman, sala za sednice, kraljeva kancelarija, apartmani za članove vlade, spavaonice za vojnike, kupalište za vojnike, soba za razonodu vojnika, ćelije za zatvorenike, bunar...), dve crkve, hodnici i 12 ulaza/izlaza. Dužina svih hodnika iznosi oko 1,5 km.

U podzemni grad Karađorđevića moglo je da stane u ratnim uslovima do 5000 ljudi. Prirodno šuplje stene predstavljale su osnov za početak gradnje objekta, koja je vršena u strogj tajnosti, pa pisanih podataka o njemu gotovo da nema. Poznato je da je objekat građen pod šifrom „Kamena Devojka“, te da je glavni arhitekta bio stučnjak za kopanje rudnika ruskog porekla, Žilov.