Na području Lukovske Banje izdvajaju se dve grupe izvora: zapadna (Gornja Banja) sa 20 prirodnih izvora i dve bušotine, i istočna (Donja Banja), sa 13 prirodnih izvora i dve bušotine. Na osnovu brojnih fizičko-hemijskih analiza može se zaključiti da su lukovske hipoterme, homeoterme i hiper-terme ugljenokisele, sulfidne, mineralne, fluoroidne, silicijumske i litijumske vode. Temperatura vode u Lukovskoj Banji kreće se 22-65°C. Kisela hipoterma u Donjoj Banji se smatra dobrom za lečenje bolesti organa za varenje. U Gornjoj Banji izdvaja se nekoliko izvora koji pomažu u lečenju reumatskih bolesti, krvnih sudova, za regulisanje pritiska, lečenje oboljenja bubrega i mokraćnih puteva.

U Gornjoj Banji postoje dva blatna termalna izvora, koje privredno društvo A.D. “Planinka” preuredila u otvorene bazene. U njima se posetioci, kupanjem i mazanjem blata leče od reume i kožnih bolesti. U lečilišnom delu hotela i depandansa, lekovito blato se veštački priprema i koristi kao jedna od terapijskih metoda.