Manastir Svete Petke Iverice u Sićevačkoj klisuri, na putu Niš-Sofija, podigli su 1896. godine vojnici srpske inženjerske jedinice tokom radova na tunelu kroz klisuru. Posvećen je zahvalnošću za čudesno spasenje kralja Aleksandra I Obrenovića u Francuskoj, što je zapisano na tabli iznad portala crkve.

Osnovali su ga monasi gruzijskog manastira Ivirion sa Svete Gore u XIV veku, kada su, bežeći od Osmanlija, formirali monašku koloniju u klisuri, pa otuda manastir ima naziv Iverica. Ukazom kralja Aleksandra 1901. godine, manastir je dobio status „Kraljevskog srpskog vojnog manastira Sv. Petke Iverice“, jedinstvenog primera u istoriji srpske pravoslavne crkve. Izgrađen je u srpsko-vizantijskom stilu kao jednobrodna crkva s polukružnom oltarskom apsidom.